De lucht is grauw, het waait 20 knopen en wij staan klaar op pier D van de haven van Cairns bij de Vagabond. We varen uit, de deining neemt toe wanneer we verder van de kust raken. Een van de passagiers is een Chinese jongen. Hiao is nog nooit op een boot geweest, dit is zijn eerste keer op zee, hij kan niet zwemmen en zijn grootste wens is duiken! Na een half uur wordt hij groen rond de kieuwen, de rest van de vier uur naar het outer reef ligt hij doodziek in het gangboord. Eenmaal geankerd binnen de bescherming van het rif, valt de deining mee. 
Dit wordt mijn eerste duik sinds ruim een jaar en ik ben een beetje nerveus. Eenmaal beneden valt het reuze mee. Na de lunch varen we naar een andere locatie voor de tweede duik. We zwemmen door canyons tussen koraal-formaties. We ontmoeten Wally, een gigantische Napoleonvis en een paar schildpadden.Hiao is een beetje hersteld en drijft inmiddels in het water, twee instructeurs krijgen hem zo ver dat hij door zijn masker naar het koraal kijkt. Hij klimt grijnzend op de boot, we zijn allemaal trots op hem.
We brengen de nacht door op het rif. De sterrenhemel is fantastisch, ik zie zeker vier vallende sterren. Dat mijn wensen maar allemaal mogen uitkomen… Ik slaap als een baby wiegend in de pikzwarte nacht, een zacht briesje door het patrijspoortje boven mijn kooi brengt welkome verkoeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten