De
lavatubes zijn indrukwekkend. Bij een vulkaanuitbarsting 190.000 jaar geleden is de buitenste laag van de lavastroom verhard tot enorme tunnels, sommige 160 km lang. Tegenwoordig is de langste, nog intacte tunnel maar een paar kilometer, maar eigenlijk is het een wonder dat ze überhaupt nog bestaan na al die tijd. Drie lava-tubes mogen we in, het is net Jurassic Park, enorme bomen verbergen de ingang met hun luchtwortels, grote rotsblokken liggen overal. Met een beetje fantasie kun je je voorstellen dat de rock wallabies kleine neefjes van dinosaurussen zijn. In een van de tunnels staat een laag water, vleermuizen maken kleine geluidjes, druppels vallen in stille zwarte poelen. Meterslange boomwortels komen door het hoge plafond heen en absorberen de vochtige atmosfeer. Ik ben blij weer in het warme daglicht te staan.
Het is vandaag niet zo heel warm en daarom zijn de kangoeroes overdag al actief, ze eten gras en hoppen rond. De wandeling voert ons over grote granieten blokken, langs kreekjes naar beneden en verder door de verspreid staande eucalyptusbomen. Zwarte kaketoes krijsen en ontelbare kangoeroes staren nieuwsgierig naar ons. Wie bekijkt wie?
Uiteindelijk komen we bij een moeras, dankzij de regen een grote watervlakte met knalgroen hoog gras, hier en daar een boom op een heuveltje. Een groep schuwe whistling ducks vliegt op wanneer we dichterbij komen, de reigers blijven stoïcijns staan.
De lavatubes zijn indrukwekkend. Bij een vulkaanuitbarsting 190.000 jaar geleden is de buitenste laag van de lavastroom verhard tot enorme tunnels, sommige 160 km lang. Tegenwoordig is de langste, nog intacte tunnel maar een paar kilometer, maar eigenlijk is het een wonder dat ze überhaupt nog bestaan na al die tijd. Drie lava-tubes mogen we in, het is net Jurassic Park, enorme bomen verbergen de ingang met hun luchtwortels, grote rotsblokken liggen overal. Met een beetje fantasie kun je je voorstellen dat de rock wallabies kleine neefjes van dinosaurussen zijn. In een van de tunnels staat een laag water, vleermuizen maken kleine geluidjes, druppels vallen in stille zwarte poelen. Meterslange boomwortels komen door het hoge plafond heen en absorberen de vochtige atmosfeer. Ik ben blij weer in het warme daglicht te staan.
Het is vandaag niet zo heel warm en daarom zijn de kangoeroes overdag al actief, ze eten gras en hoppen rond. De wandeling voert ons over grote granieten blokken, langs kreekjes naar beneden en verder door de verspreid staande eucalyptusbomen. Zwarte kaketoes krijsen en ontelbare kangoeroes staren nieuwsgierig naar ons. Wie bekijkt wie? 
Uiteindelijk komen we bij een moeras, dankzij de regen een grote watervlakte met knalgroen hoog gras, hier en daar een boom op een heuveltje. Een groep schuwe whistling ducks vliegt op wanneer we dichterbij komen, de reigers blijven stoïcijns staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten